- kwokać
- глаг.• кудахтать* * *несов. кудахтать* * *несов.куда́хтать
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kwokać
Смотреть что такое "kwokać" в других словарях:
kwokać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk 3. os VIIIa a. IIa, kwokaća || kwocze, kwokaćała, || ndk VIIa, kwokaćczy, kwokaćczyła {{/stl 8}}– kwoknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kwokaćnie, kwokaćnęła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwokać — ndk I, kwokaćka, kwokaćają a. IX, kwocze, kwokaćoczą kwoczyć ndk VIb, kwokaćczy, kwokaćczą kwoknąć dk Va, kwokaćnie, kwokaćnęła «o kurze wodzącej kurczęta i nawołującej je, o samicy głuszca, cietrzewia: wydawać głos, kwoktać» … Słownik języka polskiego
kwoczyć — → kwokać … Słownik języka polskiego
kwoknąć — → kwokać … Słownik języka polskiego
квокать — квоктать, квокчу, также квохтать, клохтать (см.), укр. квокати, квоктати – то же, квочити, сербохорв. кво̏цати, кво̏че̑м квохтать , словен. kvȏkati, чеш. kvokati, слвц. kvоkаt᾽, польск. kwokac. Звукоподражательное; см. Бернекер 1, 521; Брюкнер… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
kwokanie — n I rzecz. od kwokać … Słownik języka polskiego
kwoktać — ndk I, kwoktaćkta, kwoktaćają a. IX, kwoktaćkcze, kwoktaćkczą → kwokać … Słownik języka polskiego
